hobby

Sylwestrus Flavius

TARENT
Między Rzymianami, zdobywającymi coraz większe terytorium, a Grekami zamieszkującymi kolonie Wielkiej Grecji dochodziło do coraz częstszych konfliktów. Podczas jednego z nich Tarent, będący główną grecką polis, zwrócił się do króla Epiru Pyrrusa z prośbą o pomoc. Pyrrus przybył z wojskiem, w którym znajdowało się również dwadzieścia słoni bojowych. Król stoczył kilka bitew z wojskami rzymskimi i mimo że żadnej z nich nie przegrał, poniósł jednak znaczne straty. Od tej pory wygraną, która pomimo wielkich nakładów sił przynosi bardzo małe korzyści, określa się mianem pyrrusowego zwycięstwa.
Rzym zawarł na czas tej wojny sojusz z Kartaginą. Walki toczyły się również na Sycylii, gdzie Pyrrus wspomagany przez Greków atakował posiadłości Kartaginy. Wojna trwała prawie 10 lat (282-272 p.n.e.), a zakończyła ją dopiero śmierć Pyrrusa. Rzymianie wkroczyli wtedy do Tarentu i osadzili w nim załogę wojskową. Zdobycie Tarentu było równoznaczne z podporządkowaniem wszystkich polis Wielkiej Grecji.

Fragment malowidła na talerzu z III w. p.n.e. przedstawiający słonia bojowego.

VOLSINII
Pod koniec pierwszej połowy III w. p.n.e. Rzymianie, zdobywszy ostatnie niezależne miasto etruskie Volsinii (264 r. p.n.e.), zakończyli podbój Półwyspu Apenińskiego. Z podbitymi ludami Italii zawierali różnorodne przymierza, odpowiadające miejscowym zwyczajom i prawom. W ten sposób powstał Związek Italski - federacja wielu zróżnicowanych organizmów politycznych podporządkowanych Rzymowi.
Członkowie federacji mogli zawierać sojusz tylko z Rzymem, w żadnym wypadku pomiędzy sobą. Rzym zabezpieczał się w ten sposób przed wystąpieniem przeciwko niemu połączonych sprzymierzeńców. Członkowie federacji nie płacili danin na rzecz Rzymu, ale byli zobowiązani do udzielania mu zbrojnej pomocy.
Podczas podbojów Italii Rzymianie zabierali jednak pokonanym część ziem (tzw. ager publicus) i przekazywali je własnym obywatelom - byłym żołnierzom. Tam gdzie obawiano się powstań miejscowej ludności zakładano kolonie. Czasami koloniści rzymscy zasiedlali istniejące już miasta. Nadal jednak mieli pełnię rzymskich praw politycznych i mogli głosować na zebraniach ludowych podczas swego pobytu w Rzymie. Ustrój koloni był ściśle wzorowany na ustroju wiecznego miasta.