hobby

Olenka

Polacy chcieli doprowadzić do międzynarodowego konfliktu,
który doprowadziłby do poprawy położenia politycznego Polski.
W programie Endecji z 1908r Dmowski uznawał,
że o ile dla Rosji ziemie polskie są terytorium peryferyjnym,
o tyle dla Niemiec utrzymanie ziem zaboru położonych „wewnątrz”
państwa pruskiego, między Prusami właściwymi a Prusami Wschodnimi,
jest kwestią „być lub nie być”. Niemcy prowadzili w tym czasie
politykę zwalczania polskości na wszystkich frontach: gospodarczym i
narodowym. Gdyby jednak odnieśli zwycięstwo nie odebrałyby Galicji
Austro - Węgrom. To ukazywało konieczność „postawienia na Rosję”.
Dla obozu narodowego, głoszącego hasło „wszechpolskości”,
bliska była idea zjednoczenia zaborów, a takie możliwości stwarzało
tylko zwycięstwo Rosji. Dmowski również ukazywał tendencje do
demokratyzacji Rosji, co mogło być spowodowane sojuszem z Francją –
obrońcą sprawy polskiej.
Przeciwną orientację reprezentowały środowiska przyszłej lewicy
niepodległościowej. Koncepcje, że w zbliżającym się konflikcie
interesem Polaków jest poparcie A-W oraz Niemiec głosili działacze PPS
– Frakcji Rewolucyjnej (J. Piłsudski), „Fronda” z Endecji,
stronnictwa galicyjskie- PPSD, ludowcy i Polskie Stronnictwo
Postępowe. Autonomia Galicji wyniosła ją do roli polskiego Piemontu
(można było jawnie prowadzić szkolenie wojskowe młodzieży).
Kolejne wydarzenia nie były jeszcze określone. Piłsudski planował,
że odebranie Rosji ziem Królestwa może być początkiem polskiej
państwowości. Było to przeciwstawienie się endeckiemu „zjednoczeniu”
bez państwowości. Pozostali członkowie chcieli utworzyć „dwuzaborowy”
człon monarchii Habsburgów.
Na przełomie XIX/XX w narastały konflikty międzynarodowe –
dotyczyły poszerzenia posiadanych kolonii i sfer wpływów politycznych.
Głównym agresorem były Niemcy. Posiadały one niewielkie kolonie
w Afryce i Azji, co nie zaspokajało rosnących aspiracji politycznych
i gospodarczych Niemiec. Rynki zbytu widziały we wschodniej i
południowej Europie na Bliskim Wschodzie.
Na drodze do władzy Niemcy napotykały sprzeciw Anglii,
zaniepokojonej m.in. rozbudową floty niemieckiej, starania o
uzyskanie wpływów na Bliskim Wschschodzie.
Plany podporządkowania Turcji Niemcom nie podobały się też Rosjii,
chcącej uzyskać dostęp do Konstantynopola i cieśnin nad Morzem Czarnym.
Narastał też konflikt Niemiec z Francją, która oprócz odzyskania
Alzacji i Lotaryngii chciała też zabrać Zagłębie Saary.
Również Japonii nie podobała się polityka Niemiec.
Chciała ona zagarnąć kolonie niemieckie w Chinach i na Pacyfiku.
Nie były to jedyne konflikty, ale te były najważniejsze.
Powstały 2 bloki militarne:
- Trójprzymierze – sojusz Niemiec z Austro – Węgrami, a od 1882
również z Włochami ( państwa centralne)
- Trójporozumienie – zapoczątkowane cyklem układów sojuszniczych
między Francją i Rosją 1891 – 94, następnie zawarto „serdeczne
porozumienie” między Francją i Wielką Brytanią 1904 i układ bryt-
rosyjski 1907 (państwa ententy).
W początkach wieku ważnym konfliktem był konflikt bałkański,
związany z ruchami narodowowyzwoleńczymi przeciw Turcji i
A-W oraz innym. Przeciwko sobie występowały również Rosja i A-W.
W 1912r wspólnymi siłami: Serbia, Czarnogóra, Bułgaria i Grecja
wygrały z Turcją (I wojna bałkańska). II wojna bałkańska 1913r
zaczęła się od zbrojnego starcia między Bułgarią a Serbią i Grecją
– podział obszarów zabranych Turcji rok wcześniej.

Pozdrawiam Oleńka Wink